\u00a0„Eee tam! Przecie\u017c jest studnia – to prawie to samo co kran …”<\/h3>\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t

\n\t\t\t\t

\n\t\t\t\t\t\t\t\t

\n\t\t\t\t

Jak sobie teraz przypomn\u0119 to niepokorne ciel\u0119, jakim by\u0142am, to sama nie wiem czy mam si\u0119 \u015bmia\u0107, czy p\u0142aka\u0107!<\/p>\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t

\n\t\t\t\t

\n\t\t\t\t\t\t\t\t

\n\t\t\t\t

Ale po kolei:<\/p>\n

Z dnia na dzie\u0144, bez szczeg\u00f3lnych przygotowa\u0144, znale\u017ali\u015bmy si\u0119 w domu, w kt\u00f3rym nie by\u0142o ani kranu, ani bie\u017c\u0105cej wody pod \u017cadn\u0105 postaci\u0105. O mojej ukochanej \u0142azience nawet nie wspomn\u0119. Albo wspomn\u0119 – nie by\u0142o!!<\/p>\n

W zamian za to by\u0142a studnia, a w niej krystalicznie czysta, „\u017cywa” woda. Woda, kt\u00f3ra, w por\u00f3wnaniu do tej dostarczanej z oczyszczalni do mieszka\u0144 i dom\u00f3w, smakowa\u0142a nam niczym wykwintny obiad w luksusowej restauracji. Cudownie – tylko dlaczego musimy si\u0119 tyle nadyga\u0107, by ten obiad zje\u015b\u0107?<\/p>\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t

\n\t\t\t\t

\n\t\t\t

Tak zacz\u0119\u0142o si\u0119 nasze codzienne chodzenie do studni po wod\u0119...<\/h2>\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t

\n\t\t\t\t

\n\t\t\t\t\t\t\t\t

\n\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t

\n\t\t\t\t

\n\t\t\t\t\t\t\t\t

\n\t\t\t\t

<\/p>\n

<\/p>\n

<\/p>\n

W pierwszych tygodniach, to g\u0142\u00f3wnie Tomek przynosi\u0142 wod\u0119 do domu. Ja mu jedynie zg\u0142asza\u0142am zapotrzebowanie, a poniewa\u017c nie umia\u0142am jeszcze wtedy zbytnio oszcz\u0119dza\u0107 na wodzie, to moje magiczne zakl\u0119cie: „woda si\u0119 ko\u0144czy” wypowiada\u0142am nawet kilka razy dziennie.<\/p>\n

Po jakim\u015b czasie nabra\u0142am sprawno\u015bci skauta i zacz\u0119\u0142am samodzielnie chodzi\u0107 po wod\u0119.<\/strong><\/p>\n

<\/p>\n

<\/p>\n

Nie powiem, \u017ce by\u0142o lekko, bo nie by\u0142o. Na pocz\u0105tku nawet samo zanurzanie wiadra, w taki spos\u00f3b by nie zm\u0105ci\u0107 wody by\u0142o dla mnie sztuk\u0105 na miar\u0119 salta czy szpagatu! Jednak w ko\u0144cu jako\u015b ogarn\u0119\u0142am i zacz\u0119\u0142am hasa\u0107 do studni na porz\u0105dku dziennym.<\/p>\n

Ku mojemu zaskoczeniu, ten codzienny rytua\u0142 pozwoli\u0142 mi do\u015bwiadczy\u0107 nieznanego mi wcze\u015bniej, niezwyk\u0142ego uczucia. Mianowicie, zacz\u0119\u0142am czerpa\u0107 swoist\u0105 przyjemno\u015b\u0107 z „wydobywania” wody ze studni i przelewania jej z wiadra do wiadra.  Doznanie to mog\u0119 opisa\u0107 jako kombinacj\u0119 spokoju i rado\u015bci w po\u0142\u0105czeniu z ogromn\u0105 wdzi\u0119czno\u015bci\u0105 i wzruszeniem.  Nieraz dos\u0142ownie czuj\u0119, \u017ce KOCHAM NASZ\u0104 WOD\u0118, zachwycam si\u0119 jej istot\u0105, pi\u0119knem i dobrem.  Naprawd\u0119 ci\u0119\u017cko to opisa\u0107!<\/p>\n

Trudno uwierzy\u0107, \u017ce potrzebowa\u0142am takiego codziennego utrudnienia, by pozna\u0107 ten cudny stan!<\/p>\n

<\/p>\n

<\/p>\n

Oczywi\u015bcie nie zawsze tak jest, \u017ce ja rado\u015bnie w podskokach id\u0119 do studni po wod\u0119 i doznaj\u0119 przy tym stan\u00f3w spokoju i refleksji na miar\u0119 Buddy.  Cz\u0119sto, brak bie\u017c\u0105cej wody w domu najzwyczajniej mnie wkurza i m\u0119czy!<\/p>\n

Ta w\u0142a\u015bnie dwubiegunowo\u015b\u0107 moich do\u015bwiadcze\u0144 zwi\u0105zanych z „obs\u0142ug\u0105” studni, sk\u0142ania mnie do stwierdzenia, \u017ce \u017cyj\u0105c w utrudnionych warunkach mam wi\u0119ksz\u0105 mo\u017cliwo\u015b\u0107 zweryfikowania siebie, ani\u017celi mia\u0142am, mieszkaj\u0105c w komfortowych warunkach.<\/p>\n

Do\u015bwiadczam swoich ogranicze\u0144, poznaj\u0119 swoja moc.<\/h3>\n

<\/p>\n

<\/p>\n

<\/p>\n

<\/p>\n

<\/p>\n

<\/p>\n

Dla mnie ten czas jest bezcenny, bo poznaje siebie – swoj\u0105 natur\u0119.<\/p>\n

<\/p>\n

<\/p>\n

Co\u015b w tym jest, \u017ce trud pozwala doceni\u0107 to, co si\u0119 ma oraz odkry\u0107 to, czego si\u0119 o sobie do tej pory nie wiedzia\u0142o.<\/p>\n

<\/p>\n

<\/p>\n

Wcze\u015bniej mia\u0142am jaki\u015b rys tego, kim jestem. Run\u0105\u0142 w gruzach! Teraz wci\u0105\u017c ma\u0142o wiem o sobie, ale wiem, \u017ce sta\u0107 mnie na du\u017co wi\u0119cej ni\u017c zak\u0142ada\u0142am. Ucz\u0119 si\u0119 r\u00f3wnie\u017c, \u017ce w niekt\u00f3rych sytuacjach jestem zbyt pewna siebie i przeceniam swoje mo\u017cliwo\u015bci.<\/p>\n

<\/p>\n

<\/p>\n

Jeste\u015bmy cz\u0119\u015bci\u0105 natury i tak jak ona mo\u017cemy \u015bwieci\u0107 jasno albo grzmie\u0107 przera\u017aliwie.<\/h3>\n

 <\/div>\n

Mo\u017cliwe, \u017ce \u017cyjesz w mie\u015bcie i to o czym opowiadam, jest dla Ciebie zupe\u0142n\u0105 abstrakcj\u0105… Mo\u017cliwe, \u017ce t\u0119sknisz za zieleni\u0105, lasem, wod\u0105, ale w codziennym p\u0119dzie odmawiasz sobie spaceru czy wypadu nad morze, bo zawsze jest co\u015b wa\u017cniejszego (dobrze pami\u0119tam, \u017ce ja tak mia\u0142am!)<\/div>\n

 <\/div>\n

Je\u015bli tak jest, to mam Ci do powiedzenia dwie rzeczy:<\/strong><\/div>\n

<\/p>\n

<\/p>\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t

\n\t\t\t\t

\n\t\t\t\t\t\t\t\t

\n\t\t\t\t

1. Przesta\u0144 odmawia\u0107 sobie czasu na \u0142onie natury<\/span>. To jest nasz realny \u015bwiat, a nie telewizor z gadaj\u0105cymi g\u0142owami polityk\u00f3w lub szczerz\u0105cymi si\u0119 celebrytami… Nie ma wi\u0119kszego znaczenia czy jest to wie\u015b, g\u00f3ry, morze czy po prostu ogr\u00f3dek dzia\u0142kowy tudzie\u017c park. Natura jest wsz\u0119dzie tam, gdzie chcemy j\u0105 dostrzec. Uspokaja nas i otwiera na g\u0142\u0119bsze do\u015bwiadczanie \u017cycia. Potrzebujemy jej, by poznawa\u0107 siebie samych, rozwija\u0107 swoj\u0105 intuicj\u0119 i wiar\u0119 we w\u0142asne mo\u017cliwo\u015bci.\u00a0<\/p>\n

2. Nie b\u00f3j si\u0119 trudu.<\/b> Potrzebujemy wyzwa\u0144 w \u017cyciu, by si\u0119 rozwija\u0107. Nie rezygnuj ze swoich marze\u0144, tylko dlatego, \u017ce ich osi\u0105gni\u0119cie wi\u0105\u017c\u0119 si\u0119 z wyrzeczeniami czy ograniczeniami. Trud, tylko z pozoru wydaje si\u0119 czym\u015b z\u0142ym, czego nale\u017cy unika\u0107. Paradoksalnie, dzi\u0119ki niemu zaczynamy do\u015bwiadcza\u0107 \u017cycia pe\u0142niej i cieszy\u0107 si\u0119 rzeczami, kt\u00f3re wcze\u015bniej nie mia\u0142y znaczenia.\u00a0<\/p>\n

Nikt tak na prawd\u0119 nie wie kim jest, a do\u015bwiadczy w \u017cyciu tyle siebie, na ile sobie pozwoli.<\/strong><\/div>\n

\u00a0<\/div>\n

Przysz\u0142a mi teraz na my\u015bl piosenka zespo\u0142u Akurat „Kiedy wr\u00f3c\u0119 tu” \ud83d\ude42<\/div>\n\n

<\/p>\n

<\/p>\n

<\/p>\n

 <\/p>\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t

\n\t\t\t\t

\n\t\t\t\t\t\t

\n\t\t\t\t